Allergie, jeuk, huidklachten

undefined

Inleiding

Een allergie is een belangrijke oorzaak van jeuk en huidklachten bij onze huisdieren. De jeuk varieert van af en toe een beetje krabben tot zeer heftige jeuk waarbij ze onophoudelijk bijten, likken en krabben, soms tot bloedens toe.

Oorzaak
De problemen worden veroorzaakt doordat het dier overgevoelig is voor bepaalde stoffen in zijn omgeving.
Bij honden blijken huisstof, huisstofmijten, huidschilfers van de mens en de kat en het speeksel van de vlo meestal de boosdoener.
Een klein deel van de overgevoeligheidsreacties wordt veroorzaakt door de voeding. 

Werking
Wanneer een dier in contact komt met een stof die niet in zijn lichaam thuishoort, reageert hij hierop met een afweerreactie. Bij een allergische reactie gebeurt dit ook, maar dan overdreven. Er is dus sprake van een soort paniekreactie van het lichaam op een betrekkelijk onschuldige stof. Waarom dit gebeurt, is nog niet helemaal duidelijk, maar de gevolgen zijn maar al te goed zichtbaar: jeuk!

Verschijnselen
Het meest opvallende verschijnsel is jeuk. Terwijl dieren met vlooien vaak alleen jeuk hebben bij hun staart en op hun rug, zie je nu vooral jeuk aan kop, oorschelpen, poten en buik. De dieren likken en knagen aan hun poten en tenen, schuren met hun kop over de grond en krabben aan buik en oren.
De huid kan door de voortdurende irritatie zwart worden door pigmentvorming en er zitten soms kleine puistjes op, die later openbarsten en korstjes vormen.

Voorkomen
Allergieën komen voor bij alle rassen, maar bij sommige rassen zien we duidelijk meer problemen dan bij andere. Voorbeelden zijn Golden Retrievers, West Highland White Terriërs en Poedels.

Diagnose
De meeste dieren met jeuk hebben geen allergie. De meest voorkomende oorzaak van jeuk is vlooien. Ieder dier heeft daarvoor een eigen gevoeligheid. Sommige worden gek van 1 vlo in de week, andere merken niets van hele families in hun vacht.
Ook andere parasieten zoals luizen, teken, vachtmijten en schimmels kunnen huidklachten geven.
Om vast te stellen of een dier allergisch is, is het dus van belang eerst alle andere oorzaken voor de huidproblemen uit te sluiten. Om een voedselallergie uit te sluiten, kunnen we het dier gedurende zes weken dieetvoeding geven. Is er geen verbetering merkbaar dan is een allergietest (op de huid of in het bloed) aan te raden.

Behandeling
Hebben we eenmaal vastgesteld dat uw dier allergisch is dan zijn er verschillende manieren om dit te behandelen.
Met medicijnen is het goed mogelijk om de klachten de kop in te drukken. Het is echter niet altijd zo dat dit tot blijvende genezing leidt, het is een symptomatische behandeling.
Een methode om de oorzaak aan te pakken is het hyposensibiliseren.
We moeten dan eerst weten waardoor de allergie wordt veroorzaakt (allergietest) daarna wordt de patiënt gedurende enkele maanden ingespoten met een toenemende dosis van de stof die de problemen veroorzaakt. Op deze wijze hopen we het lichaam aan de stof te laten wennen, waardoor na verloop van tijd de allergie afneemt. Hierbij is de kans op succes ongeveer 65%. Slaagt deze methode dan is het dier meestal voor lange tijd van zijn probleem verlost. Soms is het nodig om de behandeling op een later tijdstip te herhalen.
Heeft het dier een voedselallergie, dan is het zaak een soort voer te kiezen waarbij de klachten wegblijven. De simpelste oplossing is een speciaal dieetvoer te geven.
Erfelijkheid
Uit het feit dat bepaalde rassen duidelijk meer problemen hebben, mogen we aannemen dat het in zekere mate erfelijk bepaald is. Inmiddels is ook gebleken dat sommige lijnen binnen een ras meer problemen hebben. Het is raadzaam terughoudend te zijn bij fokken met allergische dieren.

Samenvatting
Huidklachten zijn een veel voorkomend probleem bij huisdieren. Allergieën zijn niet de belangrijkste reden hiervoor, maar geven wel langdurige klachten. Ieder dier dat verdacht wordt van een allergie, dient goed onderzocht te worden om andere oorzaken uit te sluiten. Is eenmaal vastgesteld dat een dier allergisch is dan zijn er verschillende behandelingswijzen mogelijk. Wel moeten we ons realiseren dat het vaak levenslang een probleem voor het dier en zijn baas blijft.